Erhan Tanta

Rakiplerimiz transferlerini hemen hemen tamamlarlarken biz hala kongre tarihini kamuoyuyla paylaşmış değiliz. Sapancaspor’un içerisinde bulunduğu şu anki durum 1929 Buhranından farklı değil. Şöyle dirseklerimi sandalyenin köşesine dayıyor, işaret ve başparmağımı yanaklarıma tutturuyor, başımı gökyüzüne kaldırıyor, derinlemesine düşüncelere dalıyor fakat yazımda hangi sıkıntılardan bahsedeceğime bir türlü karar veremiyorum. Aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık misali. Problemler o kadar çok ki nereden başlayacağımı kestiremiyorum. Üstelik, ilçede Sapancaspora karşı ilgisizlik had safhaya ulaşmış durumdayken eleştiri yapmadan köşe yazımı nasıl tamamlayabilirim noktasında akla karayı seçerken bir hal oluyorum. Mağaranın göz gözü görmeyen korkutucu zifiri karanlığında, yarasaların uçuşurken çıkarttığı ürkütücü seslerin arasından ilerlerken, örümceklerin köşe başlarına ördüğü ağların tuzağına düşmüş canlıların can çekiştiği anlara şahit olurken, kayaların arasından usul usul sızan s...

Atalarımızın sözleri hep ibretlik olmuş, tarihi vesika niteliği kazanmıştır. Bu sözlerden ders çıkarmasını bilenler olası tehlikeleri önlemeyi başarmışlardır. Sapancasporun şu anki durumunu “bugünün işini yarına bırakma” atasözü ile özetleyebiliriz. Rakiplerimiz Adapazarıspor ve Karasuspor  iç transferlerini büyük ölçüde tamamladılar. Takımlarının iskelet yapısını oluşturdular. Dış transferlerde ise nokta atışı yapmanın peşinde olduklarını görüyoruz. Geçmiş yıllardan aldıkları tecrübelerle yapmayı planladıkları transferlerde ince eleyip sık dokuduklarına da şahit oluyoruz. Dış transferlerde kesenin ağzını sonuna kadar açmış durumdalar. Küme düşmenin getirmiş olduğu çöküntü ve ağır buhranı tatmış olan bu iki kulüp bir alt lige tekrar geri dönmemek için ellerinden geleni artlarına koymayacaklardır. Bu kadar çetin, hırslı, azimli ve kararlı camialar karşısında biz ne durumdayız? Kulüp olarak bir adım atmış olmadığımızı görüyoruz. Yazım okurlara servis edildiğinde kongre tarihi belki...

Okullar kapandı karneler alındı. Yaz sezonu geldi. Çocuklar hasretle bekledikleri tatil sezonuna kavuştular. Ülkemizde eğitim öğretim dönemi ortalama 9 ay sürmektedir. Çocuklar düzenli olarak sabahın erken saatlerinde bozdukları uykularını, tatil döneminde 3 ay süreyle uzattıkça uzatacaklar. Geç kalkmanın keyfini yaşayacaklar ve kısmen disiplinden kopacaklar. Aman ha, çocukları tamamıyla boş bırakmaya gelmez! İpleri gevşetmeyelim. Kendi çocukluğumu hatırlıyorum da iple çekerdik yaz tatilini. İyi karne getirmek yaz tatilini baskısız geçirmek anlamına gelirdi. Bizim dönemlerimizde tatile girdiğimizde disiplinden tamamen kopmamız gerçekten imkansızdı. Sabahları kuran kursuna gider, öğlen namazına kadar kuran ve ilmihal eğitimleri alırdık. Eğitim veren hocalarımız bizleri çok sıkmaz, neşeli dakikaların geçmesi için ellerinden geleni yaparlardı. Yeter ki bir şeyler öğrenelim diye canla başla gayret gösterirlerdi. Çoğunlukla öğlen namazının ardından dağılırdık. Kuran kursundayken günün men...

Zaman hızlıca akıp gidiyor. Ahir zaman dedikleri bu olsa gerek. Yazımı kaleme almadan önce şöyle bir arşiv yazılarımı karıştırdım. Bundan tam iki yıl önce 25 Haziran 2015’de Ramazan ayına denk gelen yine böle bir günde Oruç ve Spor başlıklı yazımı kaleme almışım. Yazımın içeriğinde Ramazan ayının sporcular üzerinde ne gibi etkiler gösterdiğini bilimsel bir dille ifade etmişim. Bugünkü yazımda sporla pek iştigal olmayan normal bir insanın Ramazan ayına dair yaşam standartlarına değineceğim. Öncelikle Ramazan ayının Müslümanlar için ne anlama geldiğinden bahsetmek istiyorum. Oruç, İslam’ın temel ibadetlerinden bir tanesidir. Ramazan, insanoğlunu ibadet ve itaatlerinde gösterişten uzak riyasızlığa alıştıran, manen ruhunu arındıran, nefsine hakim olmasını sağlayan, şehevi duygularını körelten, toplumdaki birliktelik ve kaynaşmayı sağlayan, paylaşmayı öğreten, kardeşliği hatırlatan, fitre ve zekatların ön plana çıktığı, bedene dinçlik kazandıran, metabolizmayı dinlendiren, sağlıklı düşünm...

Seba Vefa Cefa Feda Sefa Beşiktaş, Türkiye Süper Ligini şampiyon olarak tamamladı. Samimi bir Beşiktaş taraftarı olarak uzunca bir süredir köşemde Beşiktaş’a yer ayırmak istiyordum. Babamın iyi bir Beşiktaşlı olması bize ailecek Beşiktaş’ı çok sevdirdi. Çocukluğumuz Beşiktaş’ın şampiyonluklarıyla doya doya geçti. Metin-Ali-Feyyazları izleme fırsatı bulduk. Kolej takımı kavramı o yıllarda iliğimize kadar işledi. Zaman içerisinde Beşiktaş’ın sadece bir futbol takımı hüviyetine sahip olmadığını farkettim. Tarihini araştırdıkça derinliklerde ki gizli kalmış mücevher niteliğinde bilgilere ulaştım. Beşiktaş şanlı mazisiyle, ülke sporuna kazandırdığı örnek ve beyefendi kişiliklerle, spor kültürüne kattığı manevi zenginliklerle, arması ve çubuklu formasıyla futbolseverlerin kalbinde yeni çığırlar açmıştır. Beşiktaş, Şeref Bey ve Baba Hakkı’nın yüzyıllarca unutulmayacak kişiliklerini bir cümlede sloganlaştırmayı başarmış bir camiadır. Şerefinle oyna Hakkı’nla kazan. Şeref bey ve Baba Ha...